Ειρήνη Ντάκου – Θεραπευτικές επιρροές

Η Συστημική Θεωρία

Η συστημική θεώρηση βασίστηκε στη γενική θεωρία των συστημάτων την οποία ανέπτυξε ο Bertalanfy το 1968 αρχικά στο χώρο της μηχανικής για να εφαρμοστεί στη συνέχεια και σε άλλες επιστήμες, όπως η οικονομία, η βιολογία και η πληροφορική. 

Η θεωρία των συστημάτων εξετάζει τη σύνθεση των διαφόρων όψεων της πραγματικότητας, έχει δηλαδή μια ολιστική αντίληψη του κόσμου. Στην ίδια λογική, στο χώρο της ψυχολογίας, της ψυχοθεραπείας & της συμβουλευτικής, η συστημική θεώρηση βλέπει και αντιμετωπίζει τα ανθρώπινα «προβλήματα» ως εγγενή και δυναμικά χαρακτηριστικά των κοινωνικών συστημάτων, και ιδιαίτερα της οικογένειας, και όχι ως χαρακτηριστικά των ατόμων που απαρτίζουν το κοινωνικό σύστημα. Εστιάζει λοιπόν στην μελέτη ενός συστήματος ως «όλου» και όχι στην κλασσική αντίληψη της σχέσης αιτίου – αποτελέσματος, και επικεντρώνει στις σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των στοιχείων που απαρτίζουν το κάθε σύστημα. Έτσι, οι ψυχολόγοι ή ψυχοθεραπευτές καλούνται να φωτίσουν τα χαρακτηριστικά και τη δυναμική μιας σχέσης ή μιας οικογένειας. >> Περισσότερα

(Δουλειά με Προσανατολισμό στη Διεργασία)

Το Process Work είναι μια πολυδιάστατη και πολυεπίπεδη προσέγγιση της ανθρώπινης εμπειρίας. Αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον Arnold Mindell και τους συνεργάτες του. Οι ρίζες του Process Work βρίσκονται στην Αναλυτική Ψυχοθεραπεία του C.G. Jung, στην Κβαντική Φυσική και τον Ταοϊσμό. Είναι μια ολιστική ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, η οποία προσφέρει μια καινούργια ματιά κι έναν τρόπο να δουλεύει κανείς και να κατανοεί τα όνειρα, τα σωματικά προβλήματα, τα συμπτώματα, τις σχέσεις, καθώς και τις διαπροσωπικές και κοινωνικές συγκρούσεις.

Η αρχή στην οποία βασίζεται το Process Work είναι ότι οτιδήποτε συμβαίνει την κάθε στιγμή, ακόμα και αν μοιάζει διασπαστικό ή ενοχλητικό, είναι ο σπόρος μιας διεργασίας, που αν “ξεδιπλωθεί” θα αναδείξει το μήνυμα και το νόημα της. Εάν λάβουμε υπ’ όψιν την πιθανότητα η λύση ενός προβλήματος να εμπεριέχεται στο πρόβλημα, τότε εμπειρίες που μας αποσταθεροποιούν δεν είναι μόνο καταστροφικές, αλλά προσφέρουν κι έναν δρόμο για προσωπικό μεγάλωμα, δημιουργία ικανοποιητικών σχέσεων, λειτουργικών ομάδων και κοινοτήτων.

(πηγή, http://processworkhub.gr)

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Χοροθεραπευτών, η χοροθεραπεία είναι η «ψυχοθεραπευτική χρήση της κίνησης που διευκολύνει τη συναισθηματική και φυσική ολοκλήρωση του ατόμου».  Θεωρείται μια από τις πλέον σύγχρονες μορφές ψυχοθεραπείας καθώς αναγνωρίστηκε επισήμως το 1942 με την πρόσληψη της χορεύτριας, και στην πορεία πρωτοπόρου χοροθεραπεύτριας, Marian Chace στο Νοσοκομείο St. Elizabeth, στην Ουάσιγκτον. Οι πρώτοι χοροθεραπευτές αναδύθηκαν κυρίως μέσα από το χορό, στη συνέχεια όμως όλο και περισσότεροι ψυχολόγοι αναγνώρισαν την θεραπευτική δύναμη της κίνησης. >> Περισσότερα